در رانا پلازا چه اتفاقی افتاد؟
رانا پلازا ساختمانی هشت طبقه واقع در نزدیکی Dhaka در بنگلادش بود که بانک، چندین مغازه و کارخانه پوشاک در آن قرار داشت، فروریختن آن دردناک‌ترین اتفاق تاریخی است که کارگران پوشاک با آن مواجه شدند.
این مطلب در دسته بندی مد پایدار و در وبسایت بک استیج - پشت صحنه دنیای مد نوشته شده. با ما همراه باشید.
در 24 آوریل سال 2013، ساختمان رانا پلازا سقوط کرد و بیش از 1134 نفر کشته و 2500 نفر زخمی شدند. این فاجعه مرگبار در حالی رخ داد که در روز قبل یعنی 23 آوریل ترک‌های بزرگ رانا پلازا کشف شد و بانک و فروشگاه طبقه پایین بلافاصله تعطیل شدند. اما این خبر توسط مدیران کارخانه‌های پوشاک نادیده گرفته شد و آنها نه‌تنها اهمیتی نداند بلکه کارگران خود را تهدید کردند که اگر کار خود را انجام ندهند، حقوق به آنها داده نخواهد و یا اخراج خواهند شد.
تنها بعد از چند ساعت ساختمان فرو ریخت و خانواده‌های زیادی را داغدار کرد و باعث شد انسان‌های زیادی تا آخر عمر مجروح باقی بمانند. بعضی از آن افراد که زیر آوار بودند برای اینکه بتوانند آنها را نجات دهند مجبور شدند دست یا پاهایشان را قطع کنند.
فروپاشی این ساختمان چه پیامدهایی داشت؟
این رویداد یک “قتل‌عام صنعتی” نامیده می‌شود. درحالی که برخی از برندها بعد از فروپاشی این ساختمان با پرداخت غرامت سعی کردند کمی این فاجعه را جبران کنند اما برخی معتقدند که این مبالغ کافی نبوده و مابقی برندهای پوشاک هنوز غرامتی پرداخت نکرده‌اند.
بعد از آن توافق‌نامه‌ای به امضا رسید. این توافق‌نامه (Accord on Fire and Building Safety) برای جلوگیری از آتش‌سوزی و ایمنی ساختمان است که بیش از 200 برند آن را امضا کردند و بازرسی‌های ایمنی و آتش‌سوزی شدیدتر شد.
28 برند بزرگ مد گرد هم آمدند تا اتحاد کارگران بنگلادش را تشکیل دهند و برنامه‌های عملی را برای آموزش و پروتکل‌های بازرسی جدید تنظیم کنند. بعد از این اتفاق تخلف‌های زیادی کشف شد و چندین کارخانه نیز تعطیل شدند.
اما هنوز هم کارخانه‌های زیادی هستند که ثبت نشده‌اند و کارگاه‌های زیادی هستند که به‌طور غیرمستقیم با برندهای مختلف کار می‌کنند و آنها نیز به رسمیت شناخته نشده‌اند.
بر اساس شاخص شفافیت در سال 2022 هنوز هم برندهای زیادی شرایط خود را به‌طور واضح اعلام نمی‌کنند و حقوق کارگرانشان پایین است.
علاوه بر آن هنوز زنان و کودکان زیادی در برندهای فست‌فشن آسیب جسمی و روحی می‌بینند و آنها با خشونت جسمی و تحقیر کارفرمایان روبرو می‌شوند.
در حالی که پیشرفت زیادی حاصل شده اما هنوز راه زیادی را داریم تا همه کارگران پوشاک در شرایط مناسب قرار داشته باشند.
یکی دیگر از اتفاق‌ها بعد از فروریختن رانا پلازا ترند شدن هشتگ who made my clothes و I made your clothes بود که باعث بالارفتن اطلاعات و توجه بیشتر مردم شد.
از آن سال به بعد هرساله 24 آوریل روز انقلاب فشن نامیده می‌شود، زیرا رانا پلازا توانست دید جدیدی را به جهان بدهد.
همانطور که می‌دانیم، نسل z که در سنین نوجوانی در آن سال قرار داشتند، تصاویر زیادی را از این فاجعه در شبکه‌های اجتماعی منتشر کردند و امروزه این نسل یکی از طرفداران مد پایدار است. در TikTok، ویدیوهای بی‌پایانی از Gen Z وجود دارد که لباس‌های دست دوم می‌پوشد و با بینندگان از خریدهای قدیمی مورد علاقه‌شان صحبت می‌کنند.
وظیفه ما در قبال این فاجعه چیست؟
اگرچه نباید برای تغییر، یک ساختمان فرو بریزد و هزاران نفر کشته شوند، اما این فاجعه باعث شد که ما مردم متوجه شویم که باید کاری انجام دهیم.
مردم زیادی سالانه در این روز به خیابان‌ها آمدند و در مقابل برندها فست‌فشن سکوت نکردند، علاوه بر آن جنبش‌های زیادی برای مد پایدار به راه افتاد و مردم توجه بیشتری به آن کردند.
ما با گذشت 10 سال نباید این فاجعه را فراموش کنیم و باید اطلاعات خود را درباره برندها افزایش دهیم و از خودمان بپرسیم کدام برندها در حال حاضر به دنبال مد پایدار هستند؟ کدام برندها سالانه زمین را آلوده می‌کنند و آسیب زیادی را به کره زمین وارد می‌کنند؟
ما نمی‌توانیم به‌طور یقین بگوییم که دیگر فاجعه رانا پلازا تکرار نخواهد شد زیرا هنوز مسیر زیادی داریم تا به مد پایدار دست پیدا کنیم. اما می‌توانیم از خودمان شروع کنیم و هربار که یک لباس را می‌خریم به این فکر کنیم که این لباس برای اینکه به دست ما برسد، چه مسیری را طی کرده؟ یا برای اینکه من لباس جدیدی بپوشم و همواره به دنبال فست‌فشن باشم چه آسیبی به کارگران خواهد زد؟
فراموش نکنیم برای لباسی که ما به تن می‌کنیم نباید کسی آسیب ببیند و یا اینکه حتی یک نفر به خاطر فشن کشته شود.
