در بخش اول این مطلب با سه مورد از تاثیرات تکنولوژی در مد پایدار آشنا شدیم و در این بخش به سه مورد دوم خواهیم پرداخت. در ادامه با من همراه باشید.
این مطلب در دسته بندی تکنولوژی در فشن و در وبسایت بک استیج - پشت صحنه دنیای مد نوشته شده. با ما همراه باشید.
اسکن بدن
تولیدکنندگان و برندها، معمولا براساس دادههای بسیار محدودی که برای شیپهای اندامی «متوسط و میانگین» طراحی شدهاند، به تولید پوشاک میپردازند؛ مشکلی که به دنبال این مدل از تولید، برای مصرفکنندگان پیش میآید این است که چگونه لباسی مطابق با سایز و سلیقه خود بخرند. در خرید حضوری اکثرا اجازه پوشیدن لباس را دارند و میتوانند بهترین گزینه را برای خرید انتخاب کنند. اما در خرید آنلاین چه اتفاقی میافتد؟ مشتریان در خرید آنلاین، چون از وجود گزینهی ارسال رایگان و مرجوعی کالا بهرهمند هستند، گاها چند سایز را خریداری کرده، پس از پرو، سایز مناسب خود را برداشته و بقیه را مرجوع میکنند. متأسفانه، اکثر این بازگشتها، پس از طی مسیری پرهزینه برای خردهفروشیها و همچنین تولید میزان زیادی کربن در مسیر مرجوعی، به محلهای دفن زباله ختم میشوند.
با بهکارگیری تکنولوژی در صنعت مد، این مشکل تا حدودی حل شده است. اسکن بدن، یک راه حل مناسب برای حل مشکل محدودیت اطلاعات در زمینه اندازه و نوع بدن است و میتوان به وسیله آن به اندازهها و دادههای دقیق در مورد سایز اشخاص دست پیدا کرد.
با اطلاعات این اسکنها، کسبوکارها میتوانند لباسهایی متناسب با بدن اشخاص بسازند و تولید بر اساس مقیاس میانگین کاهش یابد. نتیجه استفاده از این فناوری، تولید لباسهای مناسبتر است که منجر به مرجوعی کمتر و بهبود دقت و کارایی میشود و میتواند به کاهش آسیبهای زیستمحیطی بخش خردهفروشی کمک کند.
دایرهای کردن مد
امروزه، خوشبختانه تلاش های جدیدی برای جلوگیری و کاهش تولید ضایعات صورت میگیرد. برندهای بزرگی از جمله Burberry, Gap, H&M, Nike, Stella McCartney با تلاش برای دایرهای کردن محصولات تولیدی خود، به اقتصاد چرخشی پیوستهاند.
اساسا مد دایرهای به معنای استفاده مجدد از منابعی است که صنعت مد در حال حاضر در اختیار دارد. مد دایرهای از همان ابتدای چرخه عمر لباس در مرحله طراحی شروع میشود.
بیایید برای سادهتر کردن این اصطلاح، با مثال زدن یک شلوار جین شروع کنیم. در سیستم مد خطی که امروزه درحال استفاده است، یک طراح، مدل و طرح شلوار جین را در نظر میگیرد، تیم تولید برای انتخاب متریال مناسب وارد عمل میشود، کارخانهها شلوار جین را به صورت انبوه تولید میکنند و فروشگاههای خردهفروشی آنها را به مصرفکنندگان عرضه میکنند. مصرفکننده، اغلب این شلوارهای جین را یکبار مصرف میبیند و شلوارها خیلی زود کنار گذاشته میشوند. سپس در مرحله پایانی، احتمالاً شلوار جین در محل دفن زباله قرار میگیرد یا سوزانده میشود.
اما با جایگزینی مد دایرهای به جای مد خطی، هرمرحله از تولید به گونهای پیش میرود که منجر به طول عمر و پایداری محصول شود.
طراحان مد دایرهای به چه مواردی توجه میکنند؟
1_ این لباس به اندازه کافی بادوام است که سالها دوام بیاورد؟
2_ چه مدت میتوانیم مصرفکننده را در حال پوشیدن اینها در نظر بگیریم؟
3_ آیا این سبک به گونهای است که سریع از مد نیفتد؟
4_ هنگامی که تیم تولید، مواد را تامین میکند، به این موارد میپردازد که آیا آنها پایدار هستند و می توان آن مواد را جدا کرده و دوباره استفاده کرد؟ یا اینکه مواد استفاده شده زیستتخریب پذیر هستند؟
5_ در کارخانه های تولیدی، آیا به کارگران دستمزد عادلانهای پرداخت و با آنها به صورت اخلاقی برخورد میشود؟
6_ آیا آن کارخانهها در ایجاد آلودگی محلی برای کسانی که در محدوده آنها زندگی میکنند، نقش دارند؟
7_ پس از آخرین استفاده از شلوار جین، آیا میتوان آنها را به جای دور انداختن یا اهدا به دیگران، تعمیر یا طراحی مجدد کرد؟
هدف مد دایره ای به حداقل رساندن ضایعات در تولید و همچنین ترویج ایده خرید کمتر است. زیرا در اصل، خرید کمتر = مواد کمتر در محل های دفن زباله
خرید و فروش مجدد
مبلغی حدود 500 میلیارد دلار، هر سال به دلیل لباسهایی که به اندازه کافی استفاده نشده و تبدیل به زباله میشوند و یا در شرایط خوشبینانهتر، میزان کمی از آنها بازیافت میشود، از بین میرود. دو روش از چند روشی که در مواجهه با این ضایعات پیش گرفته میشود عبارتند از: upcycling و فروش پوشاک دست دوم.
فروش مجدد، طی سالهای اخیر، با استقبال خوبی روبرو شده و به افراد این امکان را میدهد که آیتمهای کمد خود را بروز کنند و کمتر نگرانی تولید زباله توسط دورانداختن آیتمهای قبلی خود را داشته باشند.
روش upcycling را میتوان به عنوان تغییر کاربری لباس یاد کرد، این فرایند، تبدیل و بازسازی لباسهای قدیمی به آیتمی جدید، با ارزش بالاتر است.
تفاوت upcycling با بازیافت این است که بازیافت شامل تجزیه و استفاده مجدد از مواد تشکیلدهنده، برای ایجاد محصولات جدید است. اما upcycling تغییر شکل در لباسهای قدیمی و ساخت یک لباس جدید از آن است.
شما با ابتکار و خلاقیت خود میتوانید به لباسهای قدیمی خود جان تازهای ببخشید و عمر استفاده از آنها را طولانیتر کنید.
در این مطلب و مطلب قبلی با 6 مورد از روشهایی که میتوان به کار گرفت تا آسیب کمتری به محیطزیست وارد شود آشنا شدیم. بهکارگیری تکنولوژی در صنعت مد قطعا برای پایدار کردن این صنعت راهگشا خواهد بود و باید بیشتر به آن توجه شود. نظر شما در مورد این فناوریها چیست؟ به نظر شما کدام تکنولوژی تاثیر بیشتری در پیشبرد اهداف مد پایدار دارد؟ شما در زمینه مد و لباس، برای کمک به محیطزیست چه پیشنهادهای دیگری دارید؟