از ظهور تا سلطنت کفش‌های پاشنه‌بلند در دنیای مد

کفش‌های پاشنه ‌بلند، مدت‌هاست که نمادی از ظرافت، زنانگی و توانمندی بوده‌اند. این کفش‌های  نمادین، از خواستگاه‌هایشان درتمدن‌های باستانی تا محبوبیت امروزی‌شان، سفری تکاملی را پشت سر گذاشته‌اند و کمد ‌لباس افراد در سراسر جهان را مجذوب خودکرده‌اند. کفش‌های پاشنه‌بلند، نقش مهمی در زمینه‌های فرهنگی، اجتماعی و تاریخی ایفا کرده‌اند و ردپایی پاک نشدنی در دنیای مد از خود به‌جا گذاشته‌اند. در این مقاله به تاریخ غنی، اهمیت فرهنگی و جذابیت ماندگار کفش‌های پاشنه‌بلند می‌پردازیم.

این مطلب در دسته بندی دسته‌بندی نشده و در وبسایت بک استیج - پشت صحنه دنیای مد نوشته شده. با ما همراه باشید.

تاریخچه کفش‌های پاشنه بلند

در طول سال‌های مختلف، این کفش‌ها اهداف کاربردی متفاوتی داشتند و به دلایل مختلف توسط مردان و زنان پوشیده می‌شدند. درادامه،  تاریخچه کفش‌های پاشنه‌بلند را از ابتدای پیدایش ‌آن‌ها تا جایگاه فعلی‌شان در مد و فرهنگ بررسی می‌کنیم.

عصر باستان

ریشه کفش‌های پاشنه‌بلند را می‌توان در تمدن‌های باستانی جست‌وجو کرد. مصریان باستان از‌جمله اولین کسانی بودند که از کفش‌های پاشنه‌دار استفاده می‌کردند. اعتقاد بر این است که ۳۵۰۰ سال  قبل از میلاد، در مصر باستان، این کفش‌ها به‌عنوان کفش قصابی شناخته می‌شدند و هدف از ساخت آن، این بود که پاها را از زمین بلند‌تر نگه دارد تا خون حیوانات با پوست تماس پیدا نکند. اما با گذشت زمان، این کفش در میان اشراف مصری رایج شد. آن‌ها از کفش‌های پاشنه‌بلند برای بالا نگه داشتن خود از سطح خاکی و به‌‌عنوان نمادی از موقعیت و قدرت اجتماعی استفاده می‌کردند. به‌طوری که هرچه پاشنه بلندتر باشد، موقعیت فرد بالا‌تر می‌رود.

در قرن دهم، کفش‌های پاشنه‌دار توسط سواره‌نظام ایرانی استفاده می‌شدند. سربازان ایرانی متوجه شدند که پاشنه این کفش‌ها کمک می‌کند تا پاهایشان در رکاب بماند و همچنین به ‌آن‌ها ثبات لازم برای پرتاب تیر ‌و ‌کمان را می‌دهد. از‌آنجایی‌که در آن زمان داشتن  اسب نماد ثروت بود، کفش‌های پاشنه‌بلند نیز به معنای پول و قدرت بودند.

در روم و یونان باستان نیز کفش‌های پاشنه‌دار، مورد علاقه اقشار ثروتمند و طبقات بالای اجتماعی بودند، جایی که مردان و زنان آن رابه عنوان نشانه‌ای از قدرت و اقتدار می‌پنداشتند.

دوران رنسانس

پس از کاهش محبوبیت این کفش‌ها در قر‌ون‌وسطی، کفش‌های پاشنه‌دار در دوران رنسانس دوباره ظاهر شدند. در قرن شانزدهم،کاترین دو مدیچی(Catherine de’ Medici)، ملکه همسر فرانسه، کفش‌های پاشنه‌بلند را به دربارهای اروپایی معرفی کرد و روندی را ایجاد کرد که برای قرن‌ها پایدار بود. این کفش‌ها نماد اشرافیت و ثروت بود.

پادشاه پاشنه‌ها

  در طول قرن‌های ۱۷ و ۱۸، کفش‌های پاشنه‌بلند به یک اکسسوری ضروری در مد مردان تبدیل شد که توسط پادشاه  فرانسه، لویی چهاردهم، رایج شده بود. کفش‌های پاشنه قرمز مورد‌علاقه این پادشاه بودند به‌طوری که این کفش‌ها را فقط به حلقه اشراف خود محدود کرده بود. زیرا پاشنه قرمز نشان‌دهنده این بود که پوشنده آن به‌اندازه‌ای ثروتمند است که کفش‌هایش کثیف نمی‌شود و آن‌قدر قدرتمند است که می‌تواند دشمنانش را زیر پاهایش له کند. اما این کفش بعد‌ها توسط خانواده سلطنتی در سراسر اروپا مورد‌استفاده قرار گرفت.

با آغاز عصر روشنگری، کفش‌های پاشنه‌بلند به‌تدریج با زنانگی همراه شد و منجر به حذف آن‌ها از مد مردانه شد. این تغییر، آغازی بودبرای تبدیل‌شدن کفش‌های پاشنه‌بلند به کالای مد زنانه.

تکامل و تحول

 با تکامل مد، کفش‌های پاشنه‌بلند نیز رشد کرده‌اند. در قرن نوزدهم، انقلاب صنعتی تکنیک‌های تولید انبوه را معرفی کرد و باعث شد که این کفش‌ها برای مخاطبان بیشتری در دسترس باشد. با ظهور جنبش‌های فمینیسم در اوایل قرن بیستم، کفش‌های پاشنه‌بلند معنای جدیدی پیدا کردند. آن‌ها به نمادی از قدرت تبدیل شدند و هنجارهای جنسیتی سنتی را به چالش کشیدند.

قرن بیستم

 قرن بیستم شاهد سبک‌های مختلف کفش‌های پاشنه‌بلند بود. در دهه ۱۹۵۰، کفش‌های پاشنه‌بلند متنوعی، معرفی شدند. این کفش‌ها پاشنه‌های باریک و براق داشتند که هم بر ظرافت و هم بر حس‌گرایی تأکید می‌کردند و مترادف با زرق‌و‌برق و پیچیدگی بودند. در دهه‌های اخیر، کفش‌های ‌پاشنه بلند تکامل بیشتری پیدا کرده‌اند و طرح‌ها، مواد و ارتفاع پاشنه‌های مختلف را برای پاسخگویی به سلیقه‌های‌ مختلف ترکیب کرده‌اند.

بازگشت دوباره کفش‌های پاشنه‌بلند به مد مردان

در سال‌های اخیر استقبال فزاینده‌ای از پوشیدن کفش‌های پاشنه‌بلند توسط مردان شده است و شاهد بازگشت این کفش‌ها درفشن‌شو‌های آقایان هستیم. یکی از جنبه‌هایی که به پوشیدن کفش‌های پاشنه‌دار در مردان کمک کرده است؛ تأثیر افراد مشهور وچهره‌های عمومی است. انتخاب جسورانه آن‌ها، دیگر مردان را تشویق کرده است تا سبک خودشان را آزمایش کنند و این کفش‌ها رابه‌عنوان بخشی از کمد لباس خود بپذیرند.

اهمیت فرهنگی

 کفش‌های پاشنه‌بلند از مد فراتر رفته و اهمیت فرهنگی پیدا کرده‌اند. آن‌ها به‌طور برجسته در فرهنگ عامه، از  فیلم‌های هالیوود گرفته تا موزیک ویدیو‌ها، به‌عنوان نمادی از اعتماد به نفس و جذابیت به نمایش درآمده‌اند. همچنین این کفش‌ها با لباس‌هایی که حس قدرت می‌دهند در محیط‌های حرفه‌ای پوشیده می‌شوند که نماد اقتدار و جاه طلبی است.

تأثیرات منفی کفش‌های پاشنه بلند

درحالی که کفش‌های پاشنه‌دار مدت‌هاست که دنیای مد را مجذوب خود کرده‌اند اما آنها همچنان به دلیل نظرات بالقوه سلامتی و تداوم هنجار‌های جنسیتی مورد انتقاد قرار گرفته‌اند. منتقدان استدلال می‌کنند که استفاده طولانی از این کفش‌ها می‌تواند اثرات نامطلوبی برسلامت داشته باشد. پوشیدن منظم کفش‌های پاشنه‌بلند می‌تواند منجر به پا درد، عدم تعادل عضلانی، افزایش خطر ابتلا به بیماری‌هایی مانند بونیون و کمردرد شود. برای افراد ضروری است که تعادلی بین سبک و راحتی ایجاد کنند و از کفش‌های پاشنه‌بلند زیاد استفاده نکنند و هنگام خرید به استاندارد های لازم توجه کنند و تمرینات پا را برای کاهش مشکلات احتمالی انجام دهند.

کفش‌های پاشنه‌بلند از آغاز فروتنانه‌شان در تمدن‌ها تا محبوبیت همیشگی‌شان در مد معاصر‌، مسیر طولانی را طی کرده‌اند. این کفش‌هابه دلیل ظرافت و جلوه‌های تقویت کننده اعتماد به نفس یا طراحی‌های منحصر به فردشان، همچنان علاقه‌مندان به مد را مجذوب خود می‌کنند و جذابیت و اهمیت فرهنگی همیشگی‌شان را به ما یادآوری می‌کنند در حالی که بحث‌ها همچنان پیرامون راحتی و سلامتی آن‌ها ادامه دارد، کفش‌های پاشنه‌بلند همچنان یک اکسسوری نمادین مد هستند.