تاثیرات تکنولوژی در مد پایدار ( بخش اول)

این مطلب در دسته بندی تکنولوژی در فشن و در وبسایت بک استیج - پشت صحنه دنیای مد نوشته شده. با ما همراه باشید.

استفاده از فناوری در صنعت مد و همچنین پایدار کردن محصولات تولیدشده اهمیت زیادی دارد و ضرورت پرداختن به آن در سال‌های اخیر خیلی بیش‌تر شده است. صنعت مد با ارزشی حدود 3.5 تریلیون دلار، یکی از بزرگ‌ترین صنایع در کل جهان محسوب می‌شود. همچنین با تولید ضایعات درسطح گسترده به یکی از آلوده‌ترین صنایع تجاری تبدیل شده است. 20 درصد از آلودگی آب در سطح جهان و 10 درصد از انتشار سالیانه کربن به این صنعت تعلق دارد. حدود سه پنجم از کل لباس‌های تولیدشده، چند سال پس از تولید، تبدیل به زباله شده و اغلب دو راه برای رهایی از این حجم بسیار عظیم ضایعات وجود دارد. یا در محل‌های دفن زباله دفن شده و یا سوزانده می‌شوند.

قطعا باعث تعجب شما خواهد شد اگر بدانید در هر ثانیه یک کامیون زباله مد، دفن و یا سوزانده می‌شوند!!!
متاسفانه اگر اقدامی جدی برای کاهش این روند بسیار عظیم تولید زباله انجام نگیرد، طی سال‌های آینده، میزان آن‌ها بیش‌تر نیز خواهد شد.
اما خوشبختانه اخیرا اهمیت رسیدگی به این موضوع درک شده و تلاش‌هایی برا ساماندهی آن انجام شده است.
یکی از این تلاش‌ها استفاده از فناوری‌ در صنعت مد است. با ورود تکنولوژی و گستردگی استفاده از آن، می‌توان به آینده‌ مد پایدار خوش‌بین بود.
در این مقاله به بررسی سه مورد از موثرترین فناوری‌های صنعت مد برای کاهش ضایعات و تلاش برای پایدار کردن مد خواهیم پرداخت. اگر این مطلب برای شما جالب بود، حتما بخش دوم این مقاله را نیز مطالعه کنید. با ما همراه باشید.

تولید نمونه اولیه لباس‌ها به صورت سه بعدی

پس از مرحله طراحی، مرحله نمونه‌دوزی فرا می‌رسد تا نتیجه نهایی طرح، قبل از فرستاده شدن برای تولید انبوه مشاهده شود. در این مسیر گاها ایراداتی در لباس وجود دارد که پس از اصلاح ایراد، مجبور به دوخت مجدد آن می‌شوند. پس ممکن است از یک طرح چندین بار نمونه‌ بدوزند تا مطمئن شوند نتیجه نهایی بدون ایراد خواهد بود. این کار باعث تولید میزان زیادی زباله می‌شود.
خوشبختانه مدتی است که استفاده از فناوری در صنعت مد فراگیر شده و طراحی 3D به کمک نمونه‌دوزی آمده‌است. با وجود این نرم‌افزارها که امکانات فوق‌العاده‌ای در اختیار دارند، دیگر نیازی به دوخت پرهزینه به صورت فیزیکی، احساس نمی‌شود.
یکی از برندهای موفق در این زمینه، Tommy Hilfiger است که اغلب طراحی‌های انجام شده خود را تا قبل از شکل‌گیری فشن‌شو یا تولید برای فروش، به صورت فیزیکی تولید نمی‌کند. حتی طراحی‌های این برند نیز دیگر روی کاغذ ترسیم نشده و به صورت دیجیتالی طراحی می‌شوند.
بنابراین طراحی 3D یکی از راه‌های بسیار اثرگذار در کاهش تولید زباله محسوب می‌شود. همچنین زمینه کار بسیار خوبی برای طراحان 3D در حال شکل‌گیری است که اگر مایل باشید در مقالات بعدی به آن خواهیم پرداخت.

طراحی 3 بعدی لباس با نرم‌افزار

جایگزین‌های مناسب برای پارچه و منسوجات

موادی که معمولاً برای تولید پارچه و لباس استفاده می‌شوند منابع قابل توجهی را مصرف می‌کنند و اکثرا تجزیه‌پذیر نیستند. تولید یک پیراهن کتان، به همان مقدار آب نیاز دارد که یک نفر در طی دو سال و نیم می‌نوشد!
مواد مصنوعی مانند نایلون و پلی‌استر، در طول تولید آب کم‌تری مصرف کرده اما گازهای گلخانه ای خطرناکی منتشر می‌کنند.
با این حال، با استفاده از تکنولوژی‌های پایدار و فناوری‌ در صنعت مد، برای این موارد جایگزین‌هایی پیشنهاد شده‌است تا مد و منسوجات قابل بازیافت و قابل استفاده مجدد باشند.
برخی از جایگزین‌ها، شامل الیاف بازیافتی و الیاف استخراج شده از ضایعات کشاورزی، مانند برگ و پوست است. این منسوجات جدید، در طول تولید، ضایعات کمتری تولید می‌کنند، به صورت طولانی مدت قابل استفاده هستند و تجزیه ‌پذیرند. الیاف طبیعی مانند کنف، بامبو و رامی به طور گسترده‌ای به عنوان جایگزین پنبه استفاده می‌شود. برندهایی مانند COS و H&M، با کوپرو کار می‌کنند، زیرا از الیاف پنبه، ضایعات کارخانه‌های پنبه و از طریق فناوری حلقه بسته تولید می‌شود.
طراحانی مانند Stella McCartney با استفاده از مواد خلاقانه مانند خز مصنوعی با پایه زیستی، از مدل‌های کسب‌وکار دایره‌ای و پایدار پیروی کرده‌اند. این پارچه تولیدشده که 37 درصد گیاهی است، تا 30 درصد انرژی کم‌تری مصرف می‌کند و تا 63 درصد گاز گلخانه ای کم‌تری نسبت به پارچه های مصنوعی معمولی تولید می‌کند.

خز مصنوعی استفاده شده توسط برند Stella McCartney

از دیگر موارد بسیار هیجان‌انگیز در زمینه جایگزینی منسوجات، می‌توان به استفاده از چرم‌های گیاهی بجای حیوانی اشاره کرد.
از مواردی که در این زمینه می‌توان به آن اشاره کرد، چرم گیاهی Piñatex ساخته شده از فیبر برگ آناناس توسط شرکت Ananas Anam، و muskin، چرم گیاهی ساخته شده از قارچ است.
امروزه چرم‌های گیاهی به سرعت در حال افزایش هستند و این نکته بسیار راضی کننده است.

Piñatex

muskin

پرو لباس به صورت مجازی

مشتریان موقع خرید لباس، برای اینکه بفهمند لباس برایشان مناسب است یا نه، طبیعتا باید آن را بپوشند. متأسفانه، ممکن است لباس‌ها به آن اندازه که برای مدل‌های داخل سایت یا مانکن‌های داخل مغازه‌ها مناسب است، برای مشتریان مناسب نباشند. لباس‌ها اندازه خاصی دارند و اندام مشتریان نیز دارای سایز متفاوتی است.
تکنولوژی سه بعدی‌ِ درحال تکامل، درحال ایجاد یک تغییر اساسی در این مسئله است. این فناوری، با تبادل اطلاعات از طریق یک پلتفرم دیجیتال، چیزی را که قبلاً یک فرآیند بسیار فیزیکی و دستی بود، دیجیتالی می‌کند. یعنی شما می‌توانید با اسکن بدن خود، لباس را تن خود ببینید و تصمیم بگیرید که آن را بخرید یا نه!
اسکن سه بعدی بدن با هزاران نقطه، برای ایجاد یک تصویر سه بعدی دقیق، به مصرف‌کنندگان این امکان را می‌دهد تا متوجه شوند که لباس‌ها برایشان چگونه است.
یکی از فواید بسیار مهم استفاده از این فناوری در صنعت مد این است که خرده‌فروش به نوبه خود می‌تواند داده‌های مصرف‌کننده را که فراتر از اندازه یقه، اندازه سینه و طول آستین است، مقایسه کند. آن‌ها می‌توانند داده‌های اضافی را برای درک بهتر شکل بدن و تولید لباس‌های مناسب‌تر جمع‌آوری کنند.
همچنین به لطف راه‌حل‌های امتحان لباس AR، نرخ بازگشت محصول را تا حد زیادی کاهش دهند. طی پنج سال آینده با فراگیر شدن فناوری‌هایی مانند AR ،VR ، و MR تجربه مثبت لباس پوشیدن مجازی، به افزایش میزان خرید آنلاین کمک خواهد کرد.

پوشیدن لباس به صورت مجازی

تا اینجا با سه تا از روش هایی که تکنولوژی مد به یاری محیط‌زیست آمده تا جلوی تخریب بیش‌ترش را بگیرد، آشنا شدیم. نظر شما در مورد استفاده از این فناوری‌ها چیست؟ به نظر شما کدام فناوری در صنعت مد تاثیر بیش‌تری در پیشبرد اهداف مد پایدار دارد؟ منتظر بخش دوم این مطلب باشید.